Ocena kliniczna alkalicznej wody jonizowanej

Ocena kliniczna wpływu alkalicznej wody jonizowanej na dolegliwości brzuszne:

Badanie metodą podwójnie ślepej próby z grupą kontrolną otrzymującą placebo, przeprowadzone przez: Hirokazu Tashiro, Tetsuji Hokudo, Hiromi Ono, Yoshihide Fujiyama i Tadao Baba (Szpital Narodowy Okura w Tokio — wydział gastroenterologii; Instytut badań klinicznych przy Uniwersytecie Nauk Medycznych Shiga — drugi wydział medycyny wewnętrznej).

Wpływ wody jonizowanej o zasadowym pH na dolegliwości brzuszne został sprawdzony w teście podwójnie ślepej próby z wykorzystaniem placebo. Końcowe wyniki poprawy stanu zdrowia okazały się wyższe u pacjentów stosujących alkaliczną wodę jonizowaną niż u grupy kontrolnej, której podawano placebo. Efekty u pierwszej grupy były wyraźnie lepsze szczególnie jeśli chodzi o łagodne objawy przewlekłej biegunki i bóle brzucha w sytuacjach ogólnego osłabienia. W grupie przyjmującej wodę jonizowaną przez cały czas trwania testu nie pojawiły się efekty uboczne, nieprawidłowe wyniki, ani nikt nie musiał przerwać udziału w teście. Potwierdzono, że woda alkaliczna jest bezpieczniejsza i skuteczniejsza niż placebo.

Podsumowanie

Skuteczność wody alkalicznej na dolegliwości brzuszne została przebadana klinicznie metodą podwójnie ślepej próby przy użyciu czystej wody jako placebo. Stopień ogólnej poprawy był wyższy u grupy pijącej wodę jonizowaną niż u grupy placebo. Było to szczególnie widoczne w łagodnych symptomach. Analiza wskaźnika poprawy każdego przypadku przewlekłej biegunki, zaparcia i innych dolegliwości brzusznych wykazała, że grupa przyjmująca wodę jonizowaną radziła sobie skuteczniej niż grupa placebo, jeśli chodzi o efekty leczenia przewlekłej biegunki i innych dolegliwości brzusznych. U jednego pacjenta spośród osób przyjmujących placebo trzeba było przerwać test z powodu zaostrzenia objawów przewlekłej biegunki. Natomiast spośród osób otrzymujących alkaliczną wodę jonizowaną nikt nie musiał przerwać udziału w teście, nikt nie miał efektów ubocznych lub nieprawidłowych wyników. Udowodniono, że alkaliczna woda jonizowana jest skuteczniejsza od zwykłej, czystej wody w leczeniu przewlekłej biegunki i innych dolegliwości brzusznych, również jeśli chodzi o stopień ogólnej poprawy (ulgi w dolegliwościach brzusznych), a także, że jest bezpieczniejsza od czystej wody.

Wstęp

W 1966 roku elektrolizery alkalicznej wody jonizowanej zostały zaaprobowane przez Kodeks Farmaceutyczny (japońskie prawo regulujące używanie lekarstw i urządzeń medycznych) ze względu na działanie odkwaszające i skuteczność w leczeniu zaburzeń przewodu pokarmowego, włącznie z nadkwasotą, niestrawnością, zaburzeniami fermentacji jelitowej i przewlekłą biegunką. Od tego czasu jonizatory wody są powszechnie stosowane wśród pacjentów, jednak jak dotąd brak miarodajnych badań na temat medycznej i naukowej skuteczności.

Podczas naszych badań sprawdziliśmy działanie kliniczne alkalicznej wody jonizowanej na schorzenia układu pokarmowego z rozmaitymi objawami, w różnych placówkach medycznych. Szczególnie skupiliśmy się na bezpieczeństwie i skuteczności alkalicznej wody jonizowanej. Wykorzystaliśmy metodę podwójnie ślepej próby. Grupa kontrolna otrzymywała zwykłą, czystą wodę.

Uczestnicy i metody badania

W eksperymencie wzięło udział 163 pacjentów (34 mężczyzn i 129 kobiet w wieku od 21 do 72 lat, średnia wieku 38,6 lat) cierpiących na niestrawność, zaburzenia fermentacji w przewodzie pokarmowym (z zaburzeniami wydzielania gazów) i dolegliwościami brzusznymi wywołanymi nieregularnym wypróżnianiem (przewlekła biegunka, zaparcia). Każdy z nich świadomie wyraził zgodę na udział w teście. W szeregu placówek medycznych przeprowadzono badanie metodą podwójnie ślepej próby z użyciem alkalicznej wody jonizowanej i grupy kontrolnej otrzymującej placebo w postaci zwykłej, czystej wody. W domu każdego z uczestników eksperymentu zainstalowano dostępny na rynku jonizator wody z podajnikiem do wapnia napędzanym pompą.

Woda jonizowana wykorzystana podczas eksperymentu miała 9,5 pH i stężenie wapnia 30ppm. W domach pacjentów z grupy kontrolnej zamiast jonizatorów zainstalowano identycznie wyglądający filtr, podający zwykłą, czystą wodę.

Urządzenia były rozdysponowane losowo przez kontrolera, który każde urządzenie oznaczył kodem. Kody były bezpiecznie przechowywane do zakończenia eksperymentu, kiedy to zdjęto pieczęć i porównano wyniki. Każdemu z pacjentów podawano 200 ml wody rano z zachowaniem całkowitej ilości 500ml wody na dobę. Eksperyment trwał miesiąc. Przed rozpoczęciem eksperymentu i po jego zakończeniu pacjenci poddali się badaniu krwi, moczu i kału. Prowadzono też dziennik z zapisem objawów podmiotowych, wypróżniania i dodatkowych objawów. Po zakończeniu testu dokonano analizy na podstawie dziennika i wyników badań.

Wyniki

1. Objawy

163 osoby biorące udział w teście były podzielone na 84 pijące wodę jonizowaną i 79 otrzymujących placebo. Czynniki takie jak płeć, wiek i podstawowe schorzenia nie miały widocznego wpływu na wyniki testu.

2. Stopień ogólnej poprawy

Jeśli chodzi o stopień ogólnej poprawy stanu zdrowia osób z dolegliwościami brzusznymi, w grupie przyjmującej wodę jonizowaną były 2 przypadki wyjątkowej poprawy (2,5%), 26 przypadków sporej poprawy (32,1%), 36 przypadków lekkiej poprawy (44,4%), w 13 przypadkach nie było zmian (16%) a w 4 nastąpiło pogorszenie (4,9%). Natomiast w grupie placebo wyniki te wynosiły odpowiednio: 4 (5,2%), 19 (24,7%), 27 (35,1%), 25 (32,5%) i 2 (2,6%).

Porównanie wyników obu grup nie wykazało wyraźnej różnicy na poziomie 5% istotności statystycznej według testu Wilcoxona, chociaż w grupie wody jonizowanej wyniki były o wiele lepsze od grupy placebo przy p-wartości równej 0,22.

Badając stopień ogólnej poprawy testem 7, 2 (bez korygowania ciągłości) między grupami z widoczną poprawą i bez widocznej poprawy, wśród pacjentów pijących wodę jonizowaną było 64 (79%) przypadków z poprawą i 17 (21%) bez poprawy, a wśród pacjentów pijących placebo odpowiednio 50 (64,9%) i 27 (35,1%) przypadków. Wyniki wskazują, że grupa otrzymująca alkaliczną wodę jonizowaną miała wyraźnie lepsze efekty niż grupa placebo przy p-wartości 0,048.

Patrząc tylko na 83 łagodne przypadki dolegliwości brzusznych, stopień ogólnej poprawy w grupie wody alkalicznej (45 pacjentów) kształtował się następująco: 3 przypadki (6,7%) dużej poprawy, 22 przypadki (48,9%) lekkiej poprawy, 17 przypadków (37,7%) bez zmian i 3 przypadki (6,7%) pogorszenia, natomiast w grupie placebo (38 pacjentów) wyglądał odpowiednio: 3 (7,8%), 17 (44,7%), 17 (44,7%), 1 (2,6%).

Zgodnie z tym porównaniem, grupa otrzymująca alkaliczną wodę jonizowaną miała wyraźnie lepsze efekty niż grupa placebo (p-wartość = 0,033)

3. Stopień poprawy określony w oparciu o podstawowe objawy

Podstawowe objawy zostały podzielone na przewlekłą biegunkę, zaparcia i niestrawność (dyspepsja), a stopień ogólnej poprawy został określony osobno dla każdej grupy w celu sprawdzenia skuteczności wody jonizowanej.

W wypadku przewlekłej biegunki, grupa wody jonizowanej uzyskała wynik 94,1% przypadków poprawy i 5,9% przypadków braku poprawy. Grupa placebo odnotowała 64,7% przypadków poprawy i 35,3% przypadków braku poprawy.

Wyniki te wskazują, że grupa otrzymująca alkaliczną wodę jonizowaną miała wyraźnie lepsze efekty niż grupa placebo. Również w wypadku łagodnej przewlekłej biegunki porównanie miedzy tymi grupami pokazuje znacznie lepsze efekty w grupie wody alkalicznej niż w grupie placebo (p=0,015).

W wypadku zaparć grupa wody jonizowanej uzyskała wynik 80,5% przypadków poprawy i 19,5% przypadków braku poprawy. Grupa placebo odnotowała 73,3% przypadków poprawy i 26,3% przypadków braku poprawy. Jeśli chodzi o dyspepsję (niestrawność), grupa wody jonizowanej miała 85,7% przypadków poprawy i 14,3% przypadków braku poprawy. Grupa placebo miała 47,1% przypadków poprawy i 62,9% przypadków braku poprawy.

Grupa otrzymująca alkaliczną wodę jonizowaną miała wyraźnie lepsze efekty niż grupa placebo (p=0,025).

4. Bezpieczeństwo

W grupie placebo jeden z uczestników eksperymentu musiał przerwać udział ze względu na nasilenie się objawów przewlekłej biegunki. Nic takiego nie miało miejsca w grupie wody jonizowanej. Odnotowano czternaście przypadków dodatkowych objawów, 8 w grupie wody alkalicznej, 6 w grupie placebo. Żaden nie był poważny. W 31 spośród 163 przypadków (16 w grupie wody jonizowanej, 15 w grupie placebo) zaobserwowano wahania wyników, chociaż w przeciwieństwie do grupy placebo, w grupie wody jonizowanej żadne z tych wahań nie było groźne. U dwóch osób z grupy placebo i u jednej z grupy wody alkalicznej wystąpił nagły wzrost wartości K surowicy a następnie powrót do normalnego poziomu przy kolejnym pomiarze, co wskazuje na jedynie tymczasową zmianę tej wartości.

Wnioski

i Wyniki testów klinicznych z wykorzystaniem miarodajnej metody podwójnie ślepej próby dowodzą, że w porównaniu ze zwykłą, czystą wodą, alkaliczna woda jonizowana jest skuteczniejsza w leczeniu przewlekłej biegunki, niestrawności i zwiększa stopień ogólnej poprawy (ulgi w dolegliwościach brzusznych). Potwierdzono również bezpieczeństwo korzystania z wody jonizowanej, co dowodzi jej przydatności.

Czwartek, 22 Marca 2007 Robert O. Young, Sc.D., Ph.D.